اي دلت آيينه ي ِروشن،دشمن ِجان ِسياهي باش(محمّد قهرمان)

اي دلت آيينه ي ِروشن 
**
اي دلت آيينه ي ِروشن،دشمن ِجان ِسياهي باش
خانمان سوز ِشبِ تاريك،چون فروغ ِصبحگاهي باش

گركه ازجان مايه نگذاري بهرياران،چيست سودِ تو؟
پيش ِپايي تا كني روشن،شمعْ سان درعمرْكاهي باش

جنبشي جوشي خروشي كن،تا نشان ِزندگي باشد
اي شده پابند چون مرداب،جوي ِخردي باش و راهي باش

درمحيطي كزحبابِ خود،مي دهد هردم سري برباد
گر به جان ِخويش مي لرزي،بي زبان مانندِ ماهي باش

زآرزوهاي دراز و دور،دستْ كوته دار وخوش بنشين
پوستْ تختي زير ِپاي افكن،بي نياز ازتختِ شاهي باش

تا چويوسف دامنت پاك است،باك ازتهمت نبايد داشت
ور به زندان بايدت رفتن،دركمال ِبي گناهي باش

در هواي ِپاكِ آزادي تا بشويي بال ِخود اي آه
پركشان ازسينه ي ِتنگم،چون كبوترهاي چاهي باش

بي پناه و مانده ازهرجا،رو به سويت كرده ام ساقي
تا ز خُم پشتِ توبركوه است،پشتِ من در بي پناهي باش

هم بدان حالت كه گفت "امّيد" درنماز ِعشق اِستادم
"مستِ سرنشناس پانشناس،قبله گو هرسو كه خواهي باش"

 

محمّد قهرمان    1362/11/5

( ازمجموعه ي ِحاصل ِعمر )

 

اشعار محمد قهرمان قهرمان ,آيينه ,محمّد قهرمان ,ِجان ِسياهي ,ِروشن،دشمن ِجان منبع